İTAAT ET!

                                                                 


 İnsanoğlu tuhaf, öyle ki ruhunun özgürlüğü için çabalamak yerine parayla statü sağlamış varlıklar için ruhunu prangaya maruz bırakmıştı.Para Tanrının yasalarını bile satın alabilirdi!Basit,aciz bir insanoğlunun ruhunu mu alamayacaktı. Peki ya para olmasaydı ? Yine güç uğruna,bu pislik yuvasından dışlanmamak için yine ruhumuzu hapseder miydik? 

Para ve statü için ruhumuzu kiraladık. Sorgulamak artık acı verici hale geliyordu.Ruhumuz sonbaharda ki ağacın yaprakları gibi savruluyordu.Rüzgarı ise para ve statü belirliyordu.Gözle görülen zincirler yoktu çünkü gözlerimizi bir an olsa bile açmamıştık.Şayet açsaydık mühürlü gözlerimizi,bu adaletsizliğe karşı bir daha asla kapatamazdık.Kağıt parçasına sahip olmak için dilenen insanlar kadar değersizdi gözümüzde Adalet!Kim bilir belki de insanoğlu suçlarını örtbas etmek için Tanrıyı bile yaratmış olabilirdi.Yarattığı bu adaletsiz düzene kader deyip geçebilirdi.Ne de olsa Tanrı affederdi!

Ruh artık hiçbir şey ifade etmiyordu çünkü sahiplerimiz böyle söylemişti.Mutlu yaşamın yolu basitti.Gerçeklere karşı gözümüzü kapatıp sahiplere itaat etmeliydik.Topluma faydalı olmalıydık.Peki ya ne için!Hizmet ettiğimiz toplum bir başka toplumu yok etsin diye!İtaat et,mutlu ol.Eğer sorgularsan ruhunu rüzgara teslim edebilir ve hiç var olmamış gibi hissedebilirsin.